Is het leven in een camper echt zo romantisch?

Iemand stelde de vraag; is het leven in een camper echt zo leuk als dat het op foto’s lijkt? 

Een goeie vraag die ik natuurlijk alleen maar vanuit mezelf kan stellen. 

Mijn antwoord is JA. En natuurijk wil dat niet zeggen dat er geen irritaties of dingen zijn waarvan je denkt “waar ben ik aan begonnen” Want met 1 camper, 2 volwassenen, 4 honden en 1 kat is de camper soms wat krap. Als het dan slecht weer is, dan is het niet zo leuk. Maar als het weer goed is en ik na mijn ochtendwandeling koffie kan drinken in de zon. Of mijn werk doen lekker buiten in mijn campingstoel, dan is het heel fijn. 


Ik ben wel een stuk gelukkiger dan toen ik nog een koophuis had. Ik weet nog de keren dat ik tegen Lars zei dat ik me niet thuis voelde. Uiteindelijk kwam ik er achter dat ik vooral deed wat hij graag wilde. Huisje, boompje, beestje. Vast op 1 plek. 



Ik heb het vele malen geprobeerd, me aan te passen aan de maatschappij. Want zo hoort het toch? Wat is er mis met mij dat ik het niet kan? Waarom kan ik niet gewoon doen wat iedereen doet. Wanneer je omgeving telkens ook weer bevestigd dat er iets mis is met je omdat je niet te lang in 1 huis kunt wonen of bij een baas kan blijven of überhaupt in een relatie kan zitten, dan moet het wel aan jou liggen. Want zo doen we het allemaal toch? 


Het antwoord weet ik nu. Het antwoord is dat het niet aan mij ligt omdat ik niet pas in die realiteit. Nu we bijna 6 maanden vanuit de camper leven is dit waar ik mij het meest comfortabel bij voel. 

Toen ik van de week s’avonds buiten zat, kijkend naar de sterren, de hondjes vredig lagen te slapen en ik alleen maar dit had om me druk over te maken, voelde ik mij intens tevreden en dat heb ik vele jaren niet gehad. Ik ken het gevoel wel maar zo diep als dat ik hem voelde, dat was nieuw. 


Het leven in de natuur, dat is waar ik mijzelf het fijnst bij voel en dat is mogelijk met een camper. Wil ik aan de zee, ga ik daarheen en ga ik daar een tijdje staan. Heb ik behoefte aan een bos, rij ik daarheen en ga ik daar een tijdje staan. Het is overzichtelijk, eenvoudig en ik kom er achter dat al die spullen die ik thuis had, die ik voor een groot deel heb opgeslagen, weg heb gegeven of verkocht ik totaal niet mis. Ik mis soms wat ruimte IN de camper. Maar verder is alles helemaal prima. 


4 maanden hebben we nu gestaan in Benidorm en dat was ook precies nodig. Zo kwamen we tot de ontdekking wat we nodig hadden

Fietsen bijvoorbeeld, want alles loopt hier op en af, dus dan is wandelen wel ver ;-)

Een grote accu (meer Ampère) en een groter zonnepaneel om langer off grid te staan en de kosten te drukken als we wel op een camping staan (gaan we allemaal in Nederland regelen)

Wat we niet nodig hadden was de voortent (te groot en te zwaar en zonde van je uitzicht)

Winterjassen (hebben we niet weggedaan want we moeten ooit weer een keer even terug naar Nederland ;-P)


Het leven op deze manier brengt mij dichter bij mij en ook wat IK wil. Want 42 jaar lang heb ik gedaan wat ik dacht dat ik wilde of hoe het hoorde, maar dat blijkt toch totaal anders te zijn….


Is het leven in een camper echt zo romantisch? Nee dat niet. Maar het is wel heel fijn en net zo leuk als op de foto's. Ik geniet wel meer. Ik voel me niet meer zo “vast” en als ik het ergens niet leuk vind, dan gaan we gewoon weer weg. Ik kan ergens zo lang of kort blijven als ik zelf wil….

Terug naar het overzicht.